Pieniądze zgromadzone w Programie Pracowniczych Planów Kapitałowych (PPK) nie są zamrożone. Można je wypłacić w dowolnym momencie albo dokonując zwrotu środków, które zostały zgromadzone na rachunku, albo korzystając z opcji wypłaty w placówce finansowej. Jednak należy wiedzieć, że wiąże się z koniecznością poniesienia pewnych opłat.
Po pierwsze, ze zgromadzonej sumy pobierany jest podatek od zysków kapitałowych. Dodatkowo 30% środków pochodzi od pracodawcy, dlatego zostaną mu one zwrócone i zaksięgowane na jego koncie ZUS. Wypłacane środki zostaną także pomniejszone o dopłaty, które pochodzą od państwa. W przypadku stosuje się inne zasady.
Jeśli małżonek uczestnika PPK albo sam uczestnik poważnie zachoruje lub zachoruje jego dziecko, możliwa jest wypłata 25% środków bez obowiązku ich zwrotu. Kolejnym uwzględnionym przez ustawodawcę szczególnym wydarzeniem jest mozna to zrobić środkami z PPK, nawet do 100% zgromadzonej sumy, jednak w tym wypadku jest. Co ważne, we wszystkich powyższych przypadkach, nawet po wypłacie wszystkich środków, konto PPK nadal istnieje, a na niego wpływają kolejne sumy finansowane przez pracownika i jego pracodawcę.
Wniosek o rezygnację z PPK składa się na ręce pracodawcy. Od tego momentu nie będzie on już naliczał i odprowadzał składek. Oczywiście w tym momencie kończą się również wpłaty od państwa i pracodawcy na konto PPK. Nie jest to jednak decyzja ostateczna. Do PPK zawsze można wrócić, ponownie składając wniosek o przystąpienie. Warunkiem niezbędnym jest jednak wiek nieprzekraczający 70 lat.
Po rezygnacji z PPK pieniądze nadal pozostaną na koncie i zostaną wypłacone pracownikowi po przejściu przez niego na emeryturę. Alternatywą jest wypłata tych środków, jednak z uwzględnieniem konieczności odprowadzenia od zgromadzonej sumy wymienionych wcześniej kwot (zwrotu środków do pracodawcy i państwa, opłacenia podatku od zysków kapitałowych).