Polityka w USA z Kamalą Harris jako liderką: Portret nadziei [ANALIZA]

Jeśli w listopadzie Kamala Harris zostałaby wybrana na prezydenta, to obejmie urząd z dorobkiem w zakresie polityki zagranicznej, który został zdefiniowany przez kadencję jako senator podczas prezydentury Donalda Trumpa i bycie numerem 2 dla jednego z najbardziej doświadczonych prezydentów w kwestiach międzynarodowych w historii USA. W większości obszarów Harris prawdopodobnie kontynuowałaby wiele celów polityki zagranicznej prezydenta Joego Bidena. Jej administracja zaoferowałaby silne wsparcie dla działań wojennych w Ukrainie i kontynuowałaby inicjatywy mające na celu pogłębienie sojuszy w Azji i na Pacyfiku w obliczu geopolitycznej przewagi Chin. Stany Zjednoczone prawdopodobnie nadal udzielałyby silnego wsparcia Izraelowi i innym sojusznikom na Bliskim Wschodzie.

Od 1984 r. trafnie przewiduje wyniki wyborów w USA. Mówi, czym skończy się decyzja Joego Bidena. „Kluczową kwestią jest to, czy Demokraci zmądrzeją” Jeśli jednak chodzi o wojnę Izraela z Hamasem, Harris wydaje się być bardziej przychylna Palestyńczykom. To może uspokoić arabsko-amerykańskich wyborców oraz tych, którzy są zaniepokojeni poparciem Bidena dla izraelskich działań wojennych w Strefie Gazy. Lily Greenberg Call — która po roku zrezygnowała ze stanowiska specjalnej asystentki szefa sztabu w Departamencie Spraw Wewnętrznych z powodu sprzeciwu wobec niezachwianego poparcia Bidena dla izraelskiej strategii wojennej — mówi, że jej osobiste doświadczenie w pracy dla wiceprezydenta daje jej nadzieję . „Pracowałam dla Kamali i wiem, że postąpi właściwie” — Harris musi słuchać większości amerykańskich wyborców i wykorzystać wszystkie możliwości administracji — w tym wstrzymanie transferu broni ofensywnej — aby naciskać na trwałe zawieszenie broni i wymianę zakładników — powiedziała krótko po tym, jak Biden zrezygnował z ubiegania się o reelekcję w niedzielę. — Pracowałam dla Kamali i wiem, że postąpi właściwie — dodała.

Jako senator Harris wyrażała mniejsze niż Biden poparcie dla obecności wojskowej USA na Bliskim Wschodzie. Niektóre z jej twardych poglądów — w tym wobec Arabii Saudyjskiej, Indii i Turcji — mogą również skomplikować jej interakcje z sojusznikami w Azji.

Gorzka lekcja dla Joego Bidena

Decyzja o rezygnacji była dla niego trudna głównie z jednego powodu. „Do diabła z wami wszystkimi” Zanim Harris została senatorem, większość swojej kariery spędziła w organach ścigania. Stanowisko wiceprezydenta zajęła ze stosunkowo niewielkim doświadczeniem w polityce zagranicznej. To sprawiło, że stała się zależna od doradców, którzy są w dużej mierze tradycjonalistami — twierdzi Jim Townsend, były urzędnik Pentagonu i NATO. — Ona tak naprawdę nie ma doświadczenia w obronie lub polityce zagranicznej, więc jest naprawdę zależna od [swoich doradców] tam, gdzie musi wziąć udział — mówi Townsend. — Ważną częścią jest to, że nie sądzę, by często zajmowała się kwestiami obrony lub polityki zagranicznej.

Gotowa na światową scenę

Jej osiągniėcia w roli senator i wiceprezydent — które znalazły się w centrum uwagi, kiedy Biden zrezygnował z wyścigu i wskazał ją jako swój wybór — pokazują, jak administracja Harris mogłaby podejść do najważniejszych wyzwań geopolitycznych. Harris pełniła funkcję zastępcy prezydenta na światowych spotkaniach. W zastępstwie Bidena wzięła udział w szczycie ASEAN w 2023 r. Co ważne dla europejskich sojuszników, Harris reprezentowała Bidena na dorocznej Monachijskiej Konferencji Bezpieczeństwa w 2022 r., kiedy to udzieliła poparcia dla prezydenta Ukrainy Wołodymyra Zełenskiego, gdy Rosja przygotowywała się do inwazji — i ponownie w 2023 r., gdy Ukraińcy walczyli już na polu bitwy.

1. Adam Smith, czołowy Demokrata w Komisji Służb Zbrojnych Izby Reprezentantów, który poparł otwarty zjazd w celu wybrania następcy Bidena, powiedział, że Harris reprezentująca Bidena w Monachium dowodzi, że jest gotowa na światową scenę.

2. Cztery lata nauki — Szczerze mówiąc, została przetestowana pod względem stresu — powiedział Smith w wywiadzie podczas Krajowej Konwencji Republikanów. — Była głównym rzecznikiem administracji na Monachijskiej Konferencji Bezpieczeństwa, przedstawiając argumenty za naszą rolą w Ukrainie, NATO i na świecie, i była naprawdę silna.

Oto, co należy wiedzieć o polityce zagranicznej Kamali Harris. „Miałbym na niego oko”. To z nich Kamala Harris może wybrać wiceprezydenta. W grze dziewięć nazwisk [LISTA]

Podczas czterech lat spędzonych w Senacie Harris była członkiem senackich komisji ds. wywiadu i bezpieczeństwa wewnętrznego, zdobywając pochwały od swoich ówczesnych kolegów za „inteligentne” podejście do wrażliwych kwestii. Harris odbyła również wiele zagranicznych podróży, odwiedzając Afganistan, Irak, Jordanię i Izrael w 2017 i 2018 r. Podobnie jak większość Demokratów, głosowała za zatwierdzeniem emerytowanego gen. Jima Mattisa jako pierwszego sekretarza obrony Trumpa i przyznaniem mu zwolnienia z federalnego prawa, które zabrania emerytowanemu oficerowi wojskowemu pełnienia funkcji sekretarza obrony przez siedem lat. Głosowała przeciwko nominacjom Mike’a Pompeo i Giny Haspel na stanowiska dyrektorów Centralnej Agencji Wywiadowczej. Sprzeciwiła się również nominacji Rexa Tillersona, a później Pompeo na sekretarza stanu oraz nominacji Marka Espera na sekretarza obrony Trumpa.

Najlepsi doradcy Doradcą Harris ds. bezpieczeństwa narodowego jest Philip Gordon, który służył w administracjach Obamy i Clintona. Jest on ekspertem ds. Europy, który ma również duże doświadczenie na Bliskim Wschodzie. Zastępcą doradcy Harris ds. bezpieczeństwa narodowego jest Rebecca Lissner — była urzędniczka ds. planowania w Radzie Bezpieczeństwa Narodowego, gdzie nadzorowała tworzenie strategii bezpieczeństwa narodowego administracji.

1. J.D. Vance uderza w duet Biden-Harris. „On najgorszy prezydent, ona kłamała” W przeciwieństwie do Trumpa i jego kandydata na wiceprezydenta J.D. Vance’a najlepsi pracownicy Harris są „tradycjonalistami” i „internacjonalistami”. — Myślę, że ich poglądy dobrze pasowałyby do prezydentury Billa Clintona lub Obamy. To prostolinijni, tradycyjni ludzie zajmujący się polityką zagraniczną — mówi Townsend. — To produkty porządku międzynarodowego opartego na zasadach po II wojnie światowej.

Rosja i Ukraina

Podobnie jak Biden, Harris jest silną zwolenniczką Ukrainy w jej obronie przed Rosją. Oczekuje się, że będzie kontynuowała jego politykę. W czerwcu Harris reprezentowała USA na Szczycie w Sprawie Pokoju w Ukrainie, gdzie po raz szósty spotkała się z Zełenskim. Wyraziła silne poparcie dla współpracy transatlantyckiej w zakresie wspierania Kijowa. W tym roku Harris powiedziała w wywiadzie dla NBC News, że Ukraina może nadal liczyć na wsparcie Waszyngtonu. — Ukraina potrzebuje naszego wsparcia. I musimy go udzielić — stwierdziła. Na tegorocznej Monachijskiej Konferencji Bezpieczeństwa Harris powtórzyła również zobowiązanie administracji Bidena do wspierania Ukrainy „tak długo, jak będzie to konieczne”. Jest także zaciekłą krytyczką Władimira Putina. Obwinia go za śmierć lidera rosyjskiej opozycji Aleksieja Nawalnego w tym roku. Skrytykowała również rosyjskie ataki na ukraińskich cywilów jako „zbrodnie przeciwko ludzkości” i zobowiązała się do pociągniecia władz w Moskwie do odpowiedzialności. „Kulawa kaczka”. Joe Biden zrezygnował. Ale to nie koniec jego problemów — Wszyscy, którzy dopuścili się tych zbrodni, i ich przełożeni, którzy są współwinni tych zbrodni, zostaną pociągniėci do odpowiedzialności — powiedziała Harris w 2023 r. w Monachium.

Bliski Wschód

W kwestii Izraela senator Harris wyraziła poparcie dla rozwiązania dwupaństwowego i poparła Porozumienie Abrahama. Jako wiceprezydent wyraziła prywatną opinię, że administracja Bidena powinna zająć bardziej zdecydowane stanowisko wobec premiera Izraela Binjamina Netanjahu, gdy liczba ofiar cywilnych w izraelskiej wojnie wzrosła. Harris była jedną z pierwszych wysoko postawionych osób w administracji, które wezwały do natychmiastowego tymczasowego zawieszenia broni w marcu.

• Przyznał jednak, że prezydent USA może zrobić tylko tyle, by zmienić politykę wobec Izraela w krótkim okresie — wywiad z Josh Paul

Harris poparła porozumienie z Iranem z 2015 r., którego celem jest ograniczenie programu nuklearnego Teheranu. Potępiła też atak ze stycznia 2020 r. przeciwko najwyższemu irańskiemu generałowi Ghasemowi Solejmaniemu. Była też współwnioskodawczynią nieudanej ustawy na rzecz zablokowania dalszych działań wojskowych przeciwko irańskim przywódcom i celom. Jako senator Harris sprzeciwiła się ofensywie Trumpa wobec przywódcy Korei Północnej Kim Dzong Una i skrytykowała jego administrację za to, że nie zrobiła wystarczająco dużo, aby powstrzymać groźby nuklearne.